BİRAND’A VEDA…

Önceki akşam kaybettiğimiz duayen gazeteci Mehmet Ali Birand, son yolculuğuna uğurlanıyor. Birand için ilk tören yıllarca görev yaptığı Doğan Tv Center'ın önünde yapıldı.

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Birand’ın naaşı Haber Grup Başkanı olarak görev yaptığı Kanal D’nin önüne getirildi. Doğan Holding Onursal Başkanı Aydın Doğan başta olmak üzere yakınları ve çalışma arkadaşları gözyaşlarıyla usta haberciyi uğurladı.Birand’ın naaşı cenaze namazı kılınmak üzere Teşvikiye Camii’ne götürülüdü.

MESAİ ARKADAŞLARI DUYGULARINI ANLATTI

Serdar Cebe: Ustamıza artık son görevimizi yerine getiriyoruz. Aslında bu son görevimiz de değil. Bundan sonra başlıyor bizim görevimiz. Ustamız şu an bizimle, hep de bizimle olacak.

Yıllar önce Birand, CNNTürk mikrofonu devrildiğinde, NTV mikrofonunu kapıp canlı yayına çıkmıştı. Şimdi yine öyle bir gün yaşıyoruz. Her zaman birlikteyiz.

Ferit Aslan (Diyarbakır DHA muhabiri): Her şeyin ötesinde çok iyi bir insandı. Televizyon gazeteciliğini ondan öğrendim.

Son yazısında Diyarbakır’daki törenleri yazmıştı. Yüz binlerin onu nasıl sevdiğini görseydi keşke. BDP Genel Başkanı, Birand’ın vefat ettiği haberini duyurduğunda, yüz binler müthiş bir üzüntü yaşadı. 20 dakika sonra ise bu haberin doğru olmadığını, Birand’ın hayatta olduğunu söyleyince müthiş bir alkış koptu. Gerçekten görülmeye değerdi. O bölge Birand’ı çok severdi. Sadece Güneydoğu değil, Kuzey Irak da öyle.

Nebil Özgentürk: Mehmet Ali Abi’nin Türk siyasetinde son 40 yıl içinde ne kadar gerekli olduğunu ama ne kadar da haksız bir şekilde mağdur edildiğini hissedebiliyorum.

Hande Fırat: Çok keyifli bir insandı. Uzak bir yönetici değildi, çok yakındı. Zaten öyle olmasa herkes bugün onun için “Mehmet Ali Abi” demezdi.

Gazeteci Can Dündar: Onun verdiği cesaretle bir çok alanda ilk olmayı başardı. Bir patika açtı ve onun arkasından asfalt döşendi. Henüz Türkiye farkında değil ama ileride bir tarihçe yazıldığında Birand imzasının ilk başta geldiğini göreceğiz.Yeni kuşak Türkiye tarihini ondan öğrendi. İyi ki onunla çalışmışız.

Uzun yıllar 32. Gün’ü birlikte hazırladık. Ankara’ya geldiğinde bizim evde kalırdı. Türkiye onu çok üzdü. Onun çok üzüldüğü bir dönemi hatırlıyorum. Çok üzerine gittiler. Değmezmiş. Türkiye bir daha düşünür onun yaptıklarını ve ‘değdi mi’ diye sorgular umarım.