VAN’ın Başkale İlçesi’ne bağlı Aşağı Dikmen Köyü’nde oturan İranlı 7 çocuk annesi Elmas Abdullahzadei 39 yıldır kimliksiz yaşıyor. Ağır bir hastalıkla mücadele eden Abdullahzadei, tedavi olabilmesi için yetkililerden yardım bekliyor.
Başkale İlçesi’ne 15 kilometre uzaklıktaki Aşağı Dikmen Köyü’nde yaşayan 59 yaşındaki Elmas Abdullahzadei, 39 yıl önce İran’dan kimliksiz ve pasaportsuz olarak Türkiye’ye getirilerek işitme ve konuşma engelli Ömer Güner ile görücü usulü evlendirildi. Eve geldiği 10 gün boyunca kimse kocasının kim olduğunu söylemedi. Öğrenirse intihar eder korkusu hakimdi. Öğrendiğinde önce şok geçirdi ardından kabullendi. Aradan geçen 6 yıl sonunda İran’da İslam devrimi olunca ülkedeki vatandaşların bütün nüfus cüzdanları da yenilendi. Bu sırada Türkiye’de bulunan Abdullahzadei kimlik alamadı.
Yaptığı görücülü usulü evlilikten 7 çocuğu bulunan Abdullahzadei, çocuklarına da yıllarca nüfus cüzdanı çıkaramadı. 2004 yılında ise çocukları evlilik dışı olarak kaydedildi. Fakat 2005 yılında beyninde meydana gelen bir rahatsızlıktan dolayı doktora gitmek isteyen Abdullahzadei’nin çilesi de başladı. Nüfus cüzdanı olmadığı için tedavi olamayan Abdullahzadei’nin çocukları da anneleri için mücadele başlattı. Gereken bütün yerlere ulaşmaya çalışan çocukları hiçbir sonuç alamadı. Şu anda hiçbir ülkenin vatandaşı olmayan ve beynindeki rahatsızlıkla mücadele eden Abdullahzadei, kimlik çıkarıp tedavi olabilmek için yetkililerden yardım bekliyor.
OĞLU ANNESİ İÇİN OKUYOR
İlkokul mezunu olan oğlu Veli Güner, çalışmak için gittiği İstanbul’da 8 yıl ara verdiği eğitimine annesi için devam etme kararı aldı. Güner, ortaokul ve liseyi açıköğretim lisesinde tamamladıktan sonra üniversite sınavlarına hazırlandı. Annesi için Tıp Fakültesini okumak isteyen Güner, Kıbrıs Yakın Doğu Üniversitesi Hemşirelik bölümünü tam burslu kazanarak, okumaya başladı. Hem okuyup hem de annesinin kimlik mücadelesini veren Güner, “Annem için yıllardır ara verdiğim eğitimime devam ettim. Tıp Fakültesini okumak istiyordum fakat olmadı. Annem için çalmadık kapı bırakmadım. Gidebileceğim her yere ulaşmaya çalıştım. Fakat hiç bir sonuç alamadım. Tek isteğim annemin biran önce tedavi olması” diye konuştu.
GEZİ’DE TEK KİŞİLİK EYLEM YAPTI
Sesini duyurmak için elinden geleni yapan Güner, gezi eylemleri sırasında da tek kişilik eylem yaptığını söyledi. Eline aldığı, ‘Yıllardır Türkiye’de yaşayan vatansız annem için kimlik istyorum’ pankartıyla dikkat çekmeye çalıştı. Hazırlık sonrası 1’inci sınıfta eğitimine devam ettiği Kıbrıs’ta, Van’dan gelen bütün telefonlara korkuyla baktığını anlatan Güner, “Annem hasta olduğu için telefonum her çaldığında korkuyla bakıyorum anneme birşey olmuş mudur diye. Annemi tedavi edemediğimiz için çok üzülüyorum. Yetkililere burdan sesleniyorum. Ne olur sesimizi duyun. Annemin tedavisi için bize yardımcı olsunlar” dedi.
News
Yaşam
Yaşam
Yaşam
Yaşam
Yaşam
