PES! KATİLİ KORUDULAR…

Cam kemik hastası ikizleri bulunan Cevriye B., 3 Mart 2011’de 15 yıllık eşi Selçuk B.’den şiddet gördüğünü ve ölümle tehdit edildiğini belirterek boşanma davası açtı. Ardından da ikizleri ve diğer çocuğunu da yanına alarak babaevine yerleşti. Ancak koca Selçuk B.’nin sopa ve bıçakla teditleri devam etti.

KOCA KORUNDU

Habertürk gazetesinin haberine göre; korkuya kapılan kadın, İstanbul Aile Mahkemesi’ne “koruma tedbiri” alınması için başvurdu. Mahkeme de kocanın eşi ve aile üyelerine 4 ay süreyle yaklaşmasını, şiddet ve korkuya yönelik davranışlarda bulunmasını yasakladı. Ancak kararın uygulanması için Emniyet Müdürlüğü’ne yazı yazan savcılık, evrakta “ölümcül” bir hata yaptı. Koruma kararı konusunda izlenmesi istenen Selçuk B’nin yerine, şikâyette bulunan Cevriye B.’nin adı yazıldı. Evraktaki hatayı fark etmeyen polis de yasal işlemleri Cevriye B.’ye karşı yürüttü. Koruma kararının alınmasından bir hafta sonra Cevriye B.’nin, cep telefonuna kocasından tehdit mesajları geldi. Hemen karakola gidip bunları tutanak altına aldırdı. Ancak polis, bu gelişmeye rağmen ‘hata’yı fark etmedi ve yasa gereği savcılığa sevk etmesi gereken Selçuk B.’ye işlem yapmadı.

SİLAHLA BASTI

Koruma kararı alınmasından 15 gün sonra ise koca, eşinin sığındığı babaevini silahla bastı. Kurşunların hedefi olan Cevriye B. saldırıdan ağır yaralı kurtulurken anne Emine Malkoç hayatını kaybetti. Cinayetten birkaç saat sonra polis, koruma kararına yönelik soruşturma evraklarını savcılık ile aile mahkemesine düzenleyerek teslim etti. Selçuk B. ise olaydan sonra intihar etti.

3 BAKANLIĞA DAVA

Yaşadığı saldırı sonrası yatalak kalan Cevriye Balta, avukatı Ahmet Başçı aracılığıyla İstanbul İdare Mahkemesi’ne koruma kararını veren Adalet Bakanlığı’na, kararı uygulamakla yükümlü olan İçişleri Bakanlığı’na ve Aile Bakanlığı’na toplam 20 bin TL’lik tazminat davası açtı. Bakanlıklar davaya itiraz etti.

‘YAŞIYOR OLACAKTI’

Eşinin ölüm tehditleri üzerine defalarca polise gittiğini belirten Cevriye B. “İki kez savcılığa başvurdum, olmadı. Eve gelip, camları taşlıyordu. Ama devlet beni koruyamadı. ‘Bir şey olduktan sonra bizi arayın’ diyorlardı. Beni ciddiye alsalardı, belki şimdi annem yaşıyor olacaktı” dedi.