GELİNLİKLER VE ‘SU PERİSİ’ ÖKSÜZ KALDI

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İstanbul Beykoz Akbaba köyünde doğan ve ilk-orta öğrenimini bu kentte tamamladı.İlk kez kestane ağaçlarının kabuklarıyla yaptığı tasarımlarla öğretmenlerinin dikkatini çeken Yılmaz, onbeş yaşından itibaren yanında eğitim gördüğü Nişantaşı’ndaki Rum terzinin yanından 1972 yılında ayrılarak İzmir’e geldi. Yaratıcılık, uygarlık, enerji ve hınzırlığın beşiği olarak gördüğü İzmir’in Alsancak’ında atölye açtı. İlk defilesini Kız Yetiştirme Yurdu yararına gerçekleştirdi.

Otuz beş yıllık meslek yaşamında hep farklı olan Esin Yılmaz yalnız kendine benzedi. özgüntasarımlarını İzmir, İstanbul, California, Almanya ve Romanya’da sergileyen Yılmaz, İzmir Ekonomi Üniversitesi ve Akademi Ege’de, Konak Belediyesi bünyesinde açılan kurslarda usta öğretici ve moda tasarımcısı olarak dersler, seminerler verdi. Gazetelerin bölge eklerinde “Sokak Terzisi” başlığıyla köşe yazıları kaleme aldı.

Yakalandığı amansız hastalık nedeniyle çeşitli operasyonlar geçiren ve ilaç tedavisi de gören Yılmaz, son olarak 3,5 ay önce Ege Üniversitesi Tülay Aktaş Onkoloji Hastanesi’ne kaldırılmıştı.

Şakacı ve hınzırlığıyla bilinen Modacı Esin Yılmaz, 1 Nisan’da akşam üzeri bu hastanede hayata gözlerini yumarak, gelinlikleri ve tasarımlarıyla destek olduğu Allianoi eylemlerinin değişmez simgesi su perisini öksüz bıraktı.Esin Yılmaz’ın cenazesi 3 Nisan Pazar günü Alsancak Hocazade Camisi’nde öğle namazının ardından kılınacak cenaze namazı sonrasında
 toprağa verilecek.

Aya Vukla’da
Esin Odası

İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin Aya Vukla Kilisesi Restorasyonu ardından düzenleyeceği giysi müzesinde “Esin Odası” oluşturulması için bir protokol de Türkegül Kocaoğlu ve Esin Yılmaz tarafından düzenlenmişti.

Esin Yılmaz
kendini anlatıyor:

“Yerel kumaşlar, yerel süs ve takı malzemeleri modern ile buluşmalı, gündelik hayatın ve sokağın kültürü yaratıcı beyinlerin çizgilerinde yaşam bulmalı.Belki de bu nedenle bir efsuncu teyze gibi, heybemden çıkan Anadolu öykülerini; uçuşan varonlar, küsüp de kıvrılıp kaçan drapeler ve çapkınca açılan kloşlarla çiziyorum. Ne yaşamdan kopuk ne yaşamın tıpkısı, geçmiş ve gelecekle birlikte yaşamaya aynası olan bir tasarım anlayışındayım.”